> Strona Główna > Zabytki

Design by Rybczak / 2007

Zabytki

Biblioteka Enderasjańska

Biblioteka Enderasjańska jest jedną z najstarszych instytucji w Teutonii. Została ufundowana przez Księcia Enderaskiego Hegemona II w 113 roku. Wielokrotnie zmieniała swoją siedzibę. Dopiero w 1634, a więc blisko piętnaście wieków po powstaniu Książe enderaski Arenda II przekazał jej budynek na ówczesnych obrzeżach Ruhnhoffu gdzie mieści się do dnia dzisiejszego. W bogatej bibliotece i skryptoriach ocalono wiele dorobku antyku, tu powstawały uczone księgi, kwitła myśl teologiczna i filozoficzna. Wielkim skarbem biblioteki jest jej przepiękna sala, arcydzieło rokokowej snycerki, sztukatorstwa i malarstwa iluzjonistycznego. Bez wątpienia w bibliotece Enderaskiej znajdują się największe skarby kulturowe w Teutonii - ponad 100 000 woluminów w językach starożytnych, piśmie runicznym oraz dialektach regionalnych. Oprócz tego w Bibliotece znajdują się mapy, wiele rękopisów teutońskich mężów stanu i inne bardzo ważne, wręcz bezcenne skarby teutońskiej kultury, bez których nie zachowała by się do dzisiaj teutońska świadomość narodowa.

Pałac w Ruhnhofie

Najbardziej kameralny z pośród trzech najwspanialszych pałaców w Teutonii. Do czasu wielkiego pożaru w 1708 siedziba władców Enderasji i dwóch pierwszych cesarzy Teutonii. Pałac wybudowany w stylu renesansowym, gruntownie przebudowany po pożarze w stylu późnobarokowym stanowi do dziś wypoczynkowa rezydencje władców Teutonii. Niewielki pałac zachował pełny neobarokowy wystrój, z Salą Lustrzaną i Jadalnią. W pobliskim parku na zlecenie cesarza Arktusa zaprojektowano Grotę Venus - świątynię ku czci muzyki poważnej ukochanej przez teutońskiego władcę. To niezwykłe wnętrze, skryte w ziemnym kopcu, najnowocześniejszymi przed 120 laty środkami, starało się oddać pełną iluzję natury - sztuczne stalaktyty, mini jezioro, płynące z ukrycia elektryczne światło. Zza landszaftowatej kurtyny przygrywała monarsze i jego towarzyszkom (władca znany był z licznych romansów) orkiestra. Arkus pływał w łodzi, której nadano kształt muszli. Wszystko to nawiązywało do ulubionych mitologicznych i muzycznych wątków tak lubianych prze Cesarza.

Siedziba Senatu

Druga połowa XIX w. przyniosła Enderasjaną nie tylko faktyczną niepodległość państwową, ale także ugruntowanie nowoczesnego ustroju parlamentarnego. Osłabiona wojną z Hydrykanami monarchia teutońska przekształciła się państwo federacyjne o równym znaczeniu Slavii i Enderasji (1873). Ruhnhoff, wyrósł do rangi współstolicy światowego mocarstwa, wciągu półwiecza stał się wielką dwumilionową metropolią. W 1890 samym centrum Ruhnhoffu, nad Norte, rozpoczęto budowę monumentalnego gmachu dla Senatu Teutońskiego (zgodnie z tradycją siedziba władz wykonawczych i sądowniczych zawsze znajdowała się w stolicy Slavii, natomiast ustawodawczych w Ruhnhoffie). Jego głównym projektant nadał mu wspaniałą, neogotycką szatę. Elewacje otrzymały bogatą, wertykalną artykulację. Setki wieżyczek i pinakli śmiało strzelają w niebo. Dominującym rolę uzyskała wysoka na prawie sto metrów centralna kopuła. W obrębie budowli rozplanowano 10 dziedzińców. Wystrój wnętrz teutońskiego parlamentu, stanowiących panteon narodowej chwały, nawiązuje do tradycji sztuki enderasjańskiej. Budowę ukończono w początkach XX w. (1902). Niestety, siedzibą Senatu jest teraz Srebrny Róg.

Atrakcje:

W przygotowaniu

Home | Symbole | Historia | Atrakcje | Geografia | Ciekawostki | Linki